Mediada "ünsiyyət mədəniyyəti" anlayışına tez-tez rast gəlinir. Anadili insanların gündəlik ünsiyyətdə istifadə etmə qabiliyyətini göstərmək üçün istifadə olunur.
Təlimat
Addım 1
Ünsiyyət mədəniyyəti, düşüncələrin şifahi formulası ilə ətrafınızdakı insanlarla qarşılıqlı əlaqə qurma qabiliyyətidir. Bir komandada ünsiyyət, hər birinin müəyyən bir məqsədi və vəzifəsi olan monoloji və dialoq vəziyyətlərinə əsaslanır. Hədəf, ümumiyyətlə, həmsöhbətlər üzərində təsir göstərən bəzi hərəkətlərdir, məsələn, məlumat vermək, izah etmək, inandırmaq və ya inandırmaq, həvəsləndirmək və ya ruhlandırmaq və s.
Addım 2
Ünsiyyət mədəniyyətinin əsas götürüldüyü danışıq nitqi xüsusi bir dildir. Həmişə müxtəlif lüğət və qrammatikalarda qeyd olunan norma və qaydalara tabe olmur. Danışıq nitqinin ən vacib əlamətlərinə spontanlıq və hazırlıqsızlıq daxildir.
Addım 3
Söhbət tərzi dil anlayışı üçün tamamilə uyğun olmayan variantlar təqdim edir. Həm danışılan həm də yazılı şəkildə yazılan bu üslubdakı mətnlər nizamsız bir görünüşə sahib ola bilər, bəzi detalları nitq laqeydliyi və ya səhv kimi qəbul edilir.
Addım 4
Müxtəlif danışıq xüsusiyyətləri, dilin normalarını və çeşidlərini yaxşı bilən insanların danışıqlarında ardıcıl və müntəzəm olaraq özünü göstərir. Bu səbəbdən danışıq nitqi dilin tam bir ədəbi çeşidi sayılır və bu və ya digər şəkildə ünsiyyət mədəniyyətinin bir hissəsi olan bir dil təhsili deyil.
Addım 5
Ünsiyyət mədəniyyəti danışıq nitqi ilə yalnız qeyri-rəsmi şəraitdə və həmsöhbət ilə qeyri-rəsmi münasibətlərdə xarakterizə olunur. Ünsiyyət mədəniyyətinin digər bir vacib xüsusiyyəti də özünü münasibətlərin subyektləri olan natiqlərin özlərinin iştirakı ilə göstərməkdir.
Addım 6
Ünsiyyət mədəniyyətinin bütün dil normalarına tam uyğunluğu nəzərdə tutduğuna inanmaq səhvdir. Şifahi mətnlər bənzərsiz və təkrarolunmaz bir bölgü ilə xarakterizə olunur, bütün hallarda yazılı şəkildə çoxaldıla bilməz. Çox vaxt orijinal danışıq mətnlərini yazılı formaya çevirmək sadəcə redaktə etmək deyil, həqiqətən çox əziyyət çəkir. Və bu vəziyyətdə də, tərcümə edilmiş mətn, saxlanılan mənaya baxmayaraq, fərqli bir qrammatik və leksik əsasa sahib olacaqdır. Beləliklə, ünsiyyət mədəniyyəti, həmsöhbətlərin danışıq nitqində fikirlərini hər iki tərəf üçün başa düşüləcək şəkildə ifadə etmək bacarığı sayəsində formalaşır və şifahi mətnlərin savadı ikinci dərəcəli olur.
